.. sand and stone ...
นิทานเรื่องนี้ กล่าวว่า มีคน 2 คน เป็นเพื่อนกันแล้วได้เดินเข้าไปในทะเลทราย
In a specific point of the journey, they had an argument, and one friend slapped the other one in the face. ณ จุดหนึ่งของการเดินทาง ทั้งสองคนมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกัน เพื่อนคนหนึ่งได้ตบหน้าเพื่อนอีกคน หนึ่ง
The one, who got slapped, was hurt, but without anything to say, he wrote in the sand : ชายผู้ที่ถูกตบหน้า เสียใจเป็นอย่างมาก แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร เขาได้เขียนข้อความลงบนผืนทรายว่า
“ TODAY, MY BEST FRIEND SLAPPED ME IN THE FACE ”. “ วันนี้ เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันได้ตบหน้าฉัน ”
They kept on walking, until they found an oasis, where they decided to take a bath. พวกเขาได้ออกเดินทางอีกครั้งหนึ่ง จนกระทั่ง พวกเขาพบ OASISพวกเขาตัดสินใจที่จะอาบน้ำ
The one who got slapped and hurt started drowning, and the other friend saved him. ชายคนหนึ่งซึ่งถูกตบหน้า ยังมีความเสียใจอยู่ แล้วเขาได้เริ่มจมน้ำ เพื่อนอีกคนได้ช่วยชีวิตเขาเอาไว้
When he recovered from the fright, he wrote on a stone: เมื่อเขาได้แก้ไขเหตุการณ์อันน่าตกใจเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เขาได้เขียนข้อความลงบนหินว่า:
“ TODAY MY BEST FRIEND SAVED MY LIFE. ” “ วันนี้เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันได้ช่วยชีวิตฉันไว้ ”
The friend who saved and slapped his best friend, asked him, ชายคนที่ช่วยชีวิตและได้ตบหน้าเพื่อนที่ดีที่สุดของเขา ได้ถามว่า
“ Why, after I hurt you, you wrote in the sand, and now you write on a stone? ” “ ทำไม หลังจากฉันตบคุณ คุณถึงได้เขียนข้อความลงบนทราย และตอนนี้ทำไมถึงเขียนลงบนหิน ”
The other friend, smiling, replied: ชายอีกคนได้ยิ้ม แล้วตอบว่า
“ When a friend hurts us, we should write it down in the sand, where the winds of forgiveness get in charge of erasing it away, เมื่อเราเสียใจต่อเพื่อน เราควรที่จะเขียนมันลงบนผืนทราย เวลา ที่ซึ่งลมแห่งการให้อภัยจะทำการลบมันออกไป
and when something great happens, we should engrave it in the stone of the memory of the heart, where no wind can erase it "และเมื่อบังเกิดสิ่งที่มีความสุข เราควรจะจารึกมันลงบนหินแห่งความทรงจำจากหัวใจ ที่ซึ่งลมไม่สามารถลบมันออกไปได้
นิทานเรื่องนี้ กล่าวว่า มีคน 2 คน เป็นเพื่อนกันแล้วได้เดินเข้าไปในทะเลทราย
In a specific point of the journey, they had an argument, and one friend slapped the other one in the face. ณ จุดหนึ่งของการเดินทาง ทั้งสองคนมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกัน เพื่อนคนหนึ่งได้ตบหน้าเพื่อนอีกคน หนึ่ง
The one, who got slapped, was hurt, but without anything to say, he wrote in the sand : ชายผู้ที่ถูกตบหน้า เสียใจเป็นอย่างมาก แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร เขาได้เขียนข้อความลงบนผืนทรายว่า
“ TODAY, MY BEST FRIEND SLAPPED ME IN THE FACE ”. “ วันนี้ เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันได้ตบหน้าฉัน ”
They kept on walking, until they found an oasis, where they decided to take a bath. พวกเขาได้ออกเดินทางอีกครั้งหนึ่ง จนกระทั่ง พวกเขาพบ OASISพวกเขาตัดสินใจที่จะอาบน้ำ
The one who got slapped and hurt started drowning, and the other friend saved him. ชายคนหนึ่งซึ่งถูกตบหน้า ยังมีความเสียใจอยู่ แล้วเขาได้เริ่มจมน้ำ เพื่อนอีกคนได้ช่วยชีวิตเขาเอาไว้
When he recovered from the fright, he wrote on a stone: เมื่อเขาได้แก้ไขเหตุการณ์อันน่าตกใจเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เขาได้เขียนข้อความลงบนหินว่า:
“ TODAY MY BEST FRIEND SAVED MY LIFE. ” “ วันนี้เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันได้ช่วยชีวิตฉันไว้ ”
The friend who saved and slapped his best friend, asked him, ชายคนที่ช่วยชีวิตและได้ตบหน้าเพื่อนที่ดีที่สุดของเขา ได้ถามว่า
“ Why, after I hurt you, you wrote in the sand, and now you write on a stone? ” “ ทำไม หลังจากฉันตบคุณ คุณถึงได้เขียนข้อความลงบนทราย และตอนนี้ทำไมถึงเขียนลงบนหิน ”
The other friend, smiling, replied: ชายอีกคนได้ยิ้ม แล้วตอบว่า
“ When a friend hurts us, we should write it down in the sand, where the winds of forgiveness get in charge of erasing it away, เมื่อเราเสียใจต่อเพื่อน เราควรที่จะเขียนมันลงบนผืนทราย เวลา ที่ซึ่งลมแห่งการให้อภัยจะทำการลบมันออกไป
and when something great happens, we should engrave it in the stone of the memory of the heart, where no wind can erase it "และเมื่อบังเกิดสิ่งที่มีความสุข เราควรจะจารึกมันลงบนหินแห่งความทรงจำจากหัวใจ ที่ซึ่งลมไม่สามารถลบมันออกไปได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น